Geluidsoverlast en buren? “Spreek mét elkaar, niet over elkaar”

Wanneer kinderen en jongeren in groep samenkomen voor ontspanning, zijn hoge decibels vaak ook van de partij. Ontspanningslawaai kan algauw overlast worden voor de buurt. Hoe houd je daar rekening mee en hoe houd je je buren te vriend? Dat vroegen Ben Van Hoey (23) en Linus Stuer (19) van KLJ Haasdonk zich enkele maanden geleden ook af. Hun buren hadden namelijk heel wat klachten. “Grijp meteen in als je merkt dat je buren met frustraties zitten en ga in gesprek met elkaar.”

Hans Waterschoot en An Bosman wonen ondertussen al meer dan 19 jaar recht tegenover het lokaal van KLJ Haasdonk. Net zoals veel andere buren ondervinden ze soms geluidsoverlast van de KLJ en dat zorgt weleens voor frustraties. “We weten dat de KLJ activiteit heeft op vrijdag en zondag, maar de laatste tijd kwam er bijna op elk moment van de week muziek uit de KLJ-boxen”, zegt Hans. “Of zaterdagnacht om 4 uur vertrekt er iemand met zijn auto en claxonneert ten afscheid. Dat is misschien een mooi gebaar voor de vrienden, maar dat is ook schrikken voor ons.”

[Lees verder onder de foto.]

An bevestigt: “Niet alleen ’s nachts, maar ook overdag komen de KLJ’ers geregeld samen, bijvoorbeeld om te oefenen voor de sportfeesten of om activiteiten voor te bereiden. Dat gaat telkens gepaard met luide muziek en veel geroep. Probeer dan maar eens in je tuin in alle rust en stilte te genieten van een goed boek. Sommige liedjes die door de boxen galmen ken ik ondertussen al vanbuiten.”

Toch was de leiding van KLJ Haasdonk er zich niet van bewust dat ze voor overlast zorgde. “Voor ons was het de normaalste zaak om te vergaderen in de openlucht met muziek op de achtergrond”, zegt Ben.

De buren gingen enkele keren in gesprek met KLJ Haasdonk, maar de gemaakte afspraken verwaterden na een tijdje. “Omdat de leidingsploeg vaak wisselt, is de nieuwe leiding niet altijd op de hoogte van alles”, zegt An. “Dat had tot gevolg dat de buren nu sneller de politie bellen. In de afgelopen maanden probeerde ik wel vaker iemand van de KLJ aan te spreken, maar dat viel niet altijd in goede aarde. Samen met enkele buren heb ik in april dan maar een e-mail gestuurd naar KLJ Nationaal. Hoofdleiders Ben en Linus zetten daarop de eerste stappen om een overlegmoment te organiseren met alle buren.”

“Dat gesprek heeft voor wederzijds begrip gezorgd”, zegt Linus. “Wij wisten niet dat we voor overlast zorgden en onze buren konden ons niet bereiken om hun frustraties te uiten. Tijdens het overleg hebben we meteen enkele afspraken gemaakt. Zo brengen we nu onze buren via een WhatsApp-groepje op de hoogte van komende activiteiten.” Ook Ben is tevreden: “Goed communiceren bleek de oplossing te zijn. Daarom hebben we besloten om het overlegmoment halfjaarlijks te herhalen voor de hoofdleiding, een oud-leiding die ook de ouder is van een lid en de buren. Zo volgen we de gemaakte afspraken op en evalueren we ze.”

[Lees verder onder de foto.]

Hans en An willen zeker niet al het lawaai weren. “We zijn zelf ook jong geweest, hè”, zegt Hans. “We vinden ontspanningslawaai op vrijdag en zondag niet meer dan normaal. Dat kan dus sowieso blijven. Wat ons wel frustreert, is wanneer dat lawaai buiten de gemaakte afspraken valt.”

Linus knikt. “Alles wat te maken heeft met KLJ-activiteiten en onze werking is oké en wordt niet als overlast beschouwd. Het opruimen en voorbereiden van activiteiten doen we nu wel zonder achtergrondmuziek. Ook proberen we tijdens de sportfeestoefeningen de geluidsknop niet volledig open te draaien.” “Ons lokaal ligt bovendien naast een kerk en een begraafplaats”, vult Ben aan. “We proberen onze werking aan te passen als er bijvoorbeeld een begrafenis is. Je vindt ons dan vaker binnen, in het lokaal.”

[Lees verder onder de foto.]

De leiding van KLJ Haasdonk heeft veel geleerd uit het gesprek met de buren. “Als je merkt dat je buren frustraties hebben, grijp dan meteen in”, zegt Linus. “Je moet vooral mét elkaar praten, niet óver elkaar”, gaat Ben verder. “Daarnaast is het belangrijk dat je het volledige bestuur op de hoogte brengt en meeneemt in het verhaal. Elkaar in het midden vinden is het doel.”

En ook voor Hans en An was het een leerrijke ervaring. “We hebben gemerkt dat de leiding niet wist dat ze hun buren frustreerden. Ze stonden er niet bij stil, vandaar dat het ook belangrijk is om klachten te melden bij de hoofdleiding en niet meteen de politie te bellen. Het is vooral belangrijk om je frustraties niet op te stapelen.”

Tekst & foto: Cynthia Vandewalle