Brecht (23) en Géraldine (17) over de voor- en nadelen van leiding zijn

Er zijn KLJ’ers die er alles voor over hebben om leiding te zijn, zoals Brecht Verhulst van KLJ Kruibeke. En er zijn KLJ’ers als Géraldine Verstraete van KLJ Nevele die er bewust voor kiezen om niet in de leiding te stappen. Allebei hebben ze daar hun redenen voor. Dat moet dus wel een boeiend gesprek opleveren over de voor- en nadelen van leiding zijn, engagement opnemen en verantwoordelijkheid. 

Brecht: “Ik ben al zeven jaar leiding, dat is best lang. Daarnaast begeleid ik de animatorcursussen van KLJ en zit ik in het Regionaal Bestuur van KLJ Oost-Vlaanderen. Je kan dus zeggen dat ik veel tijd in de KLJ steek. Als ik nooit in de leiding was gegaan, zou ik sowieso meer tijd hebben gehad voor andere activiteiten of hobby’s, zoals basketbal, maar ook dan zouden mijn dagen goed gevuld zijn.”

Géraldine: “Ik ben al elf jaar lid en heb niet meteen de ambities om leiding te worden. KLJ Nevele heeft ook geen +16-werking en ik zit in het laatste jaar van de oudste leeftijdsgroep. Binnenkort zit KLJ er dus misschien wel op voor mij.”

“Als ik wel leiding zou worden, zou mijn leven er drukker uitzien”, gaat Géraldine verder. “Waarschijnlijk leer ik dan wel nieuwe dingen, zoals omgaan met kinderen en activiteiten maken, maar eigenlijk zegt dat me weinig. Ik merk ook dat mijn vriendinnen die wel in de leiding zitten soms niet veel tijd hebben voor hun schoolwerk, omdat ze naar de KLJ moeten of iets moeten voorbereiden. Waarom koos jij ervoor om leiding te worden, Brecht?”

Brecht: “Voordat ik leiding werd, was ik al enkele jaren lid. Tijdens die periode besefte ik dat ik de zotste avonturen te danken had aan de inzet van de leiding. Dat wou ik terugdoen voor KLJ Kruibeke en de kinderen die nu lid zijn. Daarnaast zijn er nog veel voordelen aan het leiding zijn, want het is een grote leerschool. Activiteiten begeleiden is één ding, maar je organiseert ook evenementen, leert netwerken en ontwikkelt administratieve vaardigheden, zoals subsidies aanvragen of de kas beheren. Wil jij geen leiding worden omdat je geen tijd hebt of zijn er nog andere redenen?”

Géraldine: “Mijn KLJ organiseert tal van evenementen. De leiding vraagt de oudste groep dan telkens om te komen helpen bij de op- of afbouw, maar ik merk dat dat niets voor mij is. Ik hou er vooral van om mee te doen met de activiteiten en mij te amuseren met mijn vrienden. Mijn broers zijn wel allebei leiding. Soms hoor ik hen klagen als iemand van de leiding het heeft laten afweten. Ik weet van mezelf dat ik niet altijd aanwezig zal zijn en wil niet de persoon zijn aan wie anderen zich ergeren. Als je er niet voor de volle honderd procent voor kan of wil gaan, dan moet je er niet aan beginnen, vind ik.”

Brecht: “Het klopt wel dat je er als leiding op bepaalde momenten moet staan. Er moet een kamp georganiseerd worden, er moet geld in het laatje komen … Ik doe dat allemaal graag, dus voor mij voelt het nooit als een verplichting. Mijn mooiste jaren in de KLJ zijn mijn leidingsjaren. Samen zeveren, problemen oplossen, evenementen organiseren en zien dat het goed zit, daar doe ik het voor!”

Géraldine: “Er komt toch ook veel verantwoordelijkheid bij kijken?”

Brecht: “Als leidingsploeg heb je inderdaad een toezichts- en organisatieplicht. Je hebt dus wel wat verantwoordelijkheid, maar je kan die delen met je medeleiding. Als er jongere leden bij zijn, voel ik me sowieso altijd verantwoordelijk voor hen. Maar bij +16-activiteiten kan ik die verantwoordelijkheid af en toe loslaten omdat ik weet dat er andere leiding aanwezig zijn die alles in goede banen leiden. En als ik of de leidingsploeg eens iets niet weet, kan ik altijd terugvallen op onze volwassen begeleider of KLJ Nationaal. Heb ik je ondertussen al overtuigd om leiding te worden?”

Géraldine: (lacht) “Toegegeven, je hebt goede argumenten aangehaald! Maar ik blijf liever de groep volgen. Anderen zullen de leiding wel nemen.”

Brecht: “Vraag dan maar dat KLJ Nevele een +16-werking opstart. Zo kan je nog wat langer blijven. Ik raad het alvast aan!”

Tekst en foto: Femke De Coninck