Lotte Caers van KLJ Arendonk zet zich in voor vluchtelingen: “Spelen is spelen, ongeacht leeftijd of afkomst”

Lotte Caers (24) van KLJ Arendonk bezorgt kinderen en jongeren, ongeacht hun afkomst, de tijd van hun leven. Drie jaar geleden leerde ze kinderen in een vluchtelingenkamp kennen op K-reis naar Israël en Palestina. Het zaadje was gepland, want eenmaal in België ging ze aan de slag als vrijwilliger in een vluchtelingencentrum en betrok ze haar KLJ daarbij. “Taal vormt minder vaak een barrière dan we denken, want kinderen willen gewoon spelen.”

Eind april trok KLJ Arendonk naar het naburige vluchtelingencentrum. Daar speelden de KLJ’ers een hele namiddag pleinspelletjes met de kinderen van het centrum. “Door laagdrempelige spelletjes te spelen, die typisch KLJ zijn, wilden we de kinderen van het centrum kennis laten maken met de jeugdbeweging”, vertelt Lotte.

[Lees verder onder de foto.]

Vanwaar kwam het idee om naar het vluchtelingencentrum te gaan?

“Een KLJ-medewerker vroeg ons of we een KLJ-Connectproject wilden organiseren. Met KLJ Connect wil KLJ haar werking toegankelijker maken voor alle kinderen en jongeren, ongeacht hun geloof, afkomst, geaardheid, financiële of andere drempels en uitdagingen. Na wat wikken en wegen gingen we met enkele enthousiastelingen aan de slag, want ook wij willen onze afdeling zo toegankelijk mogelijk maken. Daarnaast wilden we op persoonlijk vlak bijleren en groeien.”

“We merkten bovendien dat kinderen uit een naburig vluchtelingencentrum hun weg niet vonden naar de jeugdbeweging. Dat komt door de slechte verbinding met het openbaar vervoer, maar ook omdat de kinderen en hun ouders een jeugdbeweging als KLJ niet kennen – de jeugdbeweging is iets typisch Belgisch. We besloten daarom zélf naar het centrum te gaan met onze -12-leden.”

“Omdat dat onze eerste kennismaking was met de kinderen van het centrum, kozen we voor pleinspelletjes zonder veel taalbarrières, die we eenvoudig konden uitleggen met gebaren en voorbeelden. Al snel bleek dat de meeste kinderen heel goed Nederlands konden. Wie nog niet zo lang in het centrum verbleef en dus de taal minder goed begreep, werd vlot meegetrokken door de anderen. De kinderen van het centrum, onze leden en onze leidingsploeg amuseerden zich rot.”

[Lees verder onder de foto.]

In 2019 ging je mee op K-reis naar Israël en Palestina, waar je kinderen leerde kennen in een vluchtelingenkamp. Is daar de kiem geplant voor je engagement?

“Dat was een pakkende ervaring. Hoewel de levensomstandigheden in dat kamp heel slecht waren en er een constante dreiging hing, kwamen de kinderen gewoon naar ons toe om te spelen. Er heerste een losse sfeer en het spelen ging heel vlot. Met veel bewegingen en lichaamstaal werden gesprekken gevoerd. Het was een mooi voorbeeld van hoe samen spelen de taalbarrière kan doorbreken. De reis heeft me in elk geval doen beseffen dat mensen het in andere delen van de wereld veel lastiger hebben en dat we eigenlijk voor alle kinderen iets leuks moeten kunnen voorzien, ongeacht de omstandigheden waarin ze leven of welke rugzakjes ze dragen. Want door samen te spelen lijkt er een pakje zorgen van hun schouders te vallen.”

Je bent ook actief bij Wereldspelers, een project van jeugdorganisatie Tumult dat jongeren in vluchtelingencentra wil doen doorstromen naar het lokale vrijetijdsaanbod.

“Nadat ik in Palestina ervoer dat je met kinderen gemakkelijk kan spelen, wist ik dat ik daar iets mee wilde doen. Op de oproep van Wereldspelers wou ik dus sowieso ingaan. Via het project worden in het centrum allerlei activiteiten georganiseerd om kinderen en jongeren kennis te laten maken met het vrijetijdsaanbod in de omgeving. Daar zijn de jeugdbewegingen slechts een onderdeel van, want er wordt ook gesport, gedanst of er zijn crea-activiteiten voorzien.”

[Lees verder onder de foto.]

Welke indrukken hebben het centrum en de mensen die er verblijven gehad op jou?

“Je komt vooral enthousiaste en vriendelijke mensen tegen die één grote vriendengroep lijken. Ze zijn ook nieuwsgierig naar jou en stellen wel wat vragen. Kinderen blijven bovendien ook gewoon kinderen. Ze halen dus wel eens deugnietenstreken uit.” (lacht)

“Tijdens de activiteiten hangt er in elk geval altijd een leuke, luchtige sfeer, waardoor elke activiteit de moeite waard is. Mijn tip is dan ook: durf jezelf open te stellen voor vrijwilligerswerk in een vluchtelingencentrum, een KLJ-Connectproject of een K-reis van KLJ, want je verrijkt jezelf ermee. Niet twijfelen, gewoon doen!”

Tekst: Jolien Caubergh