Op de wei of op het veld, in het bos of aan het lokaal, voor KLJ’ers is alles een speelterrein en ontmoetingsplek. We trekken graag onze botten aan en gaan op pad. Daarom ging de werkgroep Jaarthema hier met trots mee aan de slag.
We trekken eropuit. Op de wei of op het veld, in het bos of aan het lokaal, voor KLJ’ers is alles een speelterrein en ontmoetingsplek. We trekken graag onze botten aan en gaan op pad. We verkennen de omgeving, amuseren ons en genieten van de prachtige ruimte om ons heen. KLJ’ers kan je gewoonweg niet binnenhouden.
Geur van gras en aarde. Bij de kleinste zonnestraal brengen vooral de geur van gras en aarde KLJ’ers al op de been. We trekken naar buiten voor een sportfeest, eetfestijn of feestweekend op uitgestrekte velden. We maken ons vuil tijdens vettig spelen op het grasplein of gaan op pad tijdens een rechtendoortocht. We gaan er op kamp en brengen zo ons eigen dorpsgevoel naar die ene plaats. KLJ’ers zijn dan ook steeds dankbaar als ze gebruik mogen maken van die omgeving.
Landelijkheid troef, ook in de stad. Al die avontuurlijke momenten zorgen ervoor dat KLJ’ers innige vriendschapsbanden smeden en dat ze nog jarenlang hun verhalen doorvertellen. Elke KLJ’er koestert dan ook een liefde voor het prachtige platteland waar al die KLJ-momenten ontstaan. Die liefde is zelfs niet ver weg als we de stad intrekken voor een activiteit of als ons KLJ-lokaal daar ligt. Voor KLJ’ers zit de landelijke eigenheid in het karakter, ook in een stedelijke omgeving. Hoe groots de omgeving ook is, voor een KLJ’er voelt alles aan als dat gezellige, vertrouwde platteland.
Uiteindelijk zorgen KLJ’ers in het dorp of in de stad elke dag opnieuw voor een vruchtbare toekomst voor kinderen en jongeren op het platteland en in de stad.
