-12: wie zijn ze? Hoe zijn ze?

Deze oudere kinderen kunnen best wel veel zelf en hebben voor weinig dingen hulp nodig. Terwijl ze ouder worden, worden ze steeds beter in ...

• vlot schrijven en rekenen

• verbanden leggen en gevolgen inschatten

• uiten wat ze voelen, een kritische mening hebben en kunnen redeneren

• verschillende regeltjes tegelijk onthouden

• zelf naar oplossingen zoeken voor een probleem of ruzie

• motoriek: complexe en nauwkeurige bewegingen maken bv. in sporten als lopen, voetballen, fietsen ...

Binnen de juiste activiteiten kunnen ze dus zeker en vast zelfstandig werken. Al zijn er verschillen: kinderen die thuis zelfstandigheid leren, kunnen dat ook bij KLJ tonen. Sommige kinderen moeten gemotiveerd worden om dingen te doen waarvan ze denken dat ze die niet kunnen: “Leider, wil jij dat voor mij doen?” Geef hen toch de kans zelf iets voor het eerst te doen, en begeleid hen daarbij. Zo groeit hun zelfvertrouwen.

Deze oudere kinderen voelen zich groot. Ze kunnen roekeloos uit de hoek komen en hebben geen angst om zich pijn te doen. Denk maar aan de halsbrekende toeren die ze durven uithalen met hun fiets of bij het klimmen. Soms moet je hen wijzen op de mogelijke gevaren. Bijvoorbeeld: een kind van 10 jaar wil graag zelf zijn zwaard uitsnijden uit dik karton met een breekmes. Neem het breekmes niet uit zijn handen, maar geef de tip om traag te snijden en niet naar zich toe te snijden.​​

In de tweede helft van de lagere school lijken sommige kinderen al vroege pubers. Ze worden zich veel bewuster van zichzelf en ontdekken hun persoonlijkheid. Ze merken aan de reacties van anderen wat ze goed doen en wat niet. Wat de anderen over hen zeggen, vinden ze belangrijk en ‘waar’. Daarom is het belangrijk deze oudere kinderen te bevestigen in wat ze goed kunnen en bij te sturen in wat ze verkeerd doen.

​Maar ze ​​luisteren niet altijd en kunnen soms koppig zijn. Belangrijk is om hen goed uit te leggen waarom ze iets niet mogen doen. Zonder een uitleg zullen ze vlugger geneigd zijn richtlijnen aan hun laars te lappen.

Of soms willen ze niet meedoen. Zoek dan uit waarom. Er kan een probleem zijn thuis of binnen de groep. Of een kind wil je gewoon uitdagen hiermee en zo aandacht opeisen. Besteed er dan net niet te veel aandacht aan. Geef hem eventueel een taakje, dat minder leuk is dan aan de kant zitten.

Ze willen serieus genomen worden. Praten over wat ze denken en voelen, dat kunnen ze doorgaans goed. Bij hun vrienden vinden ze vaak ruimte binnen babbelmomentjes, maar ook grote mensen kunnen hun respect winnen door aandacht te geven aan wat er in hen omgaat. Eerlijkheid en rechtvaardigheid vinden ze belangrijk, en daarvoor ‘klikken’ ze wel eens.

Kinderen uit de lagere school leren steeds beter omgaan met anderen en kunnen best goed samenwerken als ze gemotiveerd zijn. Vrienden krijgen een heel belangrijke rol, en velen vinden een boezemvriend(in). De meesten slagen erin om in de omgang met anderen de regels van een groep te volgen, maar toch ook om zichzelf te blijven. Sommigen slagen hier niet heel goed in en hebben angst om uitgesloten te worden. Zij ontwikkelen een verkeerde omgangsstijl: pesten en plagen, de clown uithangen om aandacht te trekken, knechtje spelen, zich ouder voordoen dan ze zijn.

Groepjes met een duidelijke leider, dat zie je vaak bij kinderen van deze leeftijd . De sportiefste jongen en het populairste meisje krijgen vaak een heleboel 'fans'. Zolang die leiders daar geen misbruik van maken, is er geen probleem. Maar het is voor hen aanlokkelijk om hier wél misbruik van te maken. Let erop dat kinderen geen dingen doen alleen maar omdat de populaire jongens of meisjes dit ook doen, en trek deze ‘gevaarlijke’ kliekjes daarom soms uit elkaar. De leiders zijn oud genoeg om gewezen te worden op hun manipulatief gedrag.

De lichamelijke ontwikkeling van meisjes verloopt sneller dan die van jongens. Sommige kinderen van twaalf zijn zowel lichamelijk als geestelijk al een tijdje in de puberteit. Anderen zijn op die leeftijd nog echte kinderen. Meer dan bij jongere kinderen, merk je dat ze zich vooral veilig vinden bij leeftijdsgenoten van hun eigen geslacht. Tussen jongens en meisjes wordt meer geplaagd en gekibbeld. Zoek voor jouw groep uit hoeveel ‘scheiding’ er nodig is: willen en kunnen ze nog samen in de tent of kamer, willen ze zich nog samen wassen?

Gevoelens van verliefdheid zijn anders en heviger dan vroeger. Ze zijn op zoek naar wat relaties betekenen, en zijn daarom geïnteresseerd in het liefdesleven van hun leid(st)ers. Praat er gerust met hen over, maar bewaak je persoonlijke grenzen.