Jolan De Maesschalck: “Zelf een boomhut bouwen: de max”

Een boomhut is er niet alleen voor kinderen, dat bewijst Jolan De Maesschalck (26, KLJ Zele-Centrum). Sinds de zomer van 2017 staat er een boomhut in de tuin van zijn ouders. Jolan, zijn broers, zus en ouders hebben die volledig zelf gemaakt, met tweedehands materiaal. “De bouw was een soort teambuilding voor ons gezin. Ik kan het iedereen aanraden!” 

“Vroeger, toen we nog kinderen waren, hadden we achteraan in de tuin een legerbarak tussen enkele bomen staan. Daar gingen mijn broers, zus en ik vaak spelen, samen met onze neef en nicht”, vertelt Jolan. “Nu we allemaal wat ouder zijn, hadden we nood aan iets anders, een plaats om tot rust te komen en te chillen met vrienden of familie.”

In de zomer van 2016 begon het gezin aan het project en het duurde een jaar voor de boomhut helemaal klaar was. “We wonen en werken op een boerderij, dus het kan hier vaak druk en chaotisch zijn”, zegt Jolan. “Het bouwen van de boomhut was voor ons eigenlijk een vorm van ontspanning. We werkten vooral ’s zondags of ’s avonds. Er was ook geen haast bij gemoeid.”

[Lees verder onder de foto.]

Voor een stevige boomhut heb je veel hout nodig en dan lopen de kosten snel op. Het gezin besloot daarom om te werken met tweedehands materiaal. “Eerst wilden we de boomhut in de bomen bouwen, maar dat bleek niet haalbaar te zijn. We kozen er dan maar voor om vier palen met beton te verankeren in de grond. Dat was veel steviger en zo waren we niet afhankelijk van de bomen voor de grootte van de hut. Toen het plateau aan de palen hing, moesten we de buitenmuren optrekken. Daarvoor moesten we goed samenwerken. Voor de kleinere klussen nadien in de boomhut werd er al eens alleen gewerkt. Het hele project was alleszins een mooie teambuilding.”

“Zodra de grote werken erop zaten, konden we beginnen met de inrichting. Dat is niet helemaal mijn ding”, lacht Jolan. “In de boomhut staan een zetel om te relaxen en een klein keukentje, dat we tweedehands op de kop konden tikken. Vanuit de boomhut heb je een weids zicht op onze velden en de natuur. Zo kom je hier helemaal tot rust. Maar het leukste aan de boomhut was eigenlijk het bouwen zelf. Het was niet altijd even gemakkelijk en soms stak een gezonde stress de kop op, maar als je het eindresultaat ziet, ben je wel trots op wat je gemaakt hebt. Ik zou iedereen aanraden om zelf een boomhut te zetten, als je daar plaats voor hebt én een beetje handig bent natuurlijk. In een stadstuin is zoiets niet haalbaar.”

[Lees verder onder de foto.]

Regelmatig zit er wel iemand in de boomhut. Soms alleen, soms met vrienden of familie. “Op zondag ga ik weleens met vrienden mountainbiken. Dan praten we na in de boomhut. Mijn ouders zijn er ook heel blij mee”, lacht Jolan. “Vroeger zaten we met onze vrienden vaak op het terras, maar als mijn ouders dan tv wilden kijken, stoorde ons kabaal hen. Daar hebben ze nu geen last meer van. Ook als we eens heel vroeg moeten opstaan om naar de KLJ te gaan, durven mijn ouders weleens in de boomhut te overnachten om te ontsnappen aan ons lawaai ‘s ochtends. Je kan dus zeggen dat de boomhut voor iedereen een win-winsituatie is.”

Tekst & foto: Femke De Coninck