KLJ'ster Romy voetbalt bij de jonge Red Flames

Vergeet Hazard, Lukaku en De Bruyne. De echte ster van het Belgische voetbal is een KLJ’ster. Romy Camps (19, KLJ Assenede) is één brok motivatie en speelt al sinds jonge leeftijd bij de Red Flames, onze vrouwelijke nationale ploeg. Ze heeft torenhoge ambities, want dit jaar wil ze in de top drie eindigen met KAA Gent en wil ze naar het Europees kampioenschap in Georgië. Daarvoor moet alles wijken: “De enige fuif waar ik ooit ben geweest, was die van mijn eigen KLJ.”

Eerst speelde ze op het middenveld in een jongensploegje van KV Zelzate, daarna werd ze in de verdediging gezet. Nu staat Romy Camps nog steeds in de verdediging, maar dan bij KAA Gent – dat ook in het Belgisch vrouwenvoetbal een topploeg is – en bij de U19 van ons nationale elftal. “Mijn ouders vonden het eigenlijk niet zo leuk dat ik ging voetballen, maar ik wist ze toch te overtuigen.”

Hoe is je voetbalcarrière ooit gestart?

“Ik beoefende als kind wel meerdere sporten. Eerst wou ik als zwemmer in de voetsporen van mijn vader treden, maar daarmee ben ik gestopt. Ik heb ook even geturnd. Dat bleek niet zo mijn ding te zijn, want ik ben vrij groot en niet lenig genoeg. Omdat mijn broer voetbal speelde bij KV Zelzate, ging ik daar op zesjarige leeftijd ook eens proberen. Uiteindelijk was voetbal het enige wat ik wou doen.

Op jonge leeftijd mocht je al meedoen met de jeugdploegen van de Red Flames.

“Toen ik nog bij KV Zelzate voetbalde, kwam er een scout naar de wedstrijden kijken. Hij nodigde me uit om te trainen en matchen te spelen bij de jonge nationale ploeg. Tijdens die trainingen en wedstrijden werd ik beoordeeld. Ze vonden me goed, dus stootte ik door naar de nationale selectie in Tubeke, waar opnieuw een evaluatie volgde. Mijn eerste vriendschappelijke internationale wedstrijd speelde ik op 14-jarige leeftijd tegen Duitsland. Vanaf mijn 16de speelde ik officiële wedstrijden. Nu maak ik deel uit van de U19, daarna kom ik bij de high potentials terecht en dan, hopelijk, bij de A-ploeg. Het is echt hard werken om steeds geselecteerd te worden. Want als je niet presteert, val je af.”

Hoe vaak train je dan?

“Zes keer per week bij KAA Gent en een keer bij de Red Flames. Bij een internationaal toernooi of bij kwalificatiewedstrijden kunnen dat ook meerdere trainingen zijn. Er zijn enkele dagen waarop ik twee trainingen heb en op zaterdag speel ik vaak een wedstrijd. Wekelijks hou ik nog een rustdag over.”

Kan je dat strak trainingsschema combineren met je studies?

“Ik zit nu in mijn eerste jaar voeding- en dieetkunde, maar ik neem slechts 40 studiepunten op in plaats van de gebruikelijke 60. Dat maakt de combinatie makkelijker. Toch mis ik elke week drie lessen omdat ik naar de training moet. In januari had ik zelfs een examen van een vak waar ik nooit een les van gevolgd heb. Maar een training missen is uit den boze, want dan mag je geen wedstrijd spelen en krijg je een geldboete.

Heb je dan wel tijd voor KLJ?

“Ik ben lid sinds mijn veertiende en ben drie keer mee op kamp geweest. Als we met de Red Flames het EK halen, zit op kamp gaan er dit jaar jammer genoeg niet in. Vroeger wou ik ook leidster worden, maar ook dat is helaas geen optie meer. In de zomer kan je me wel nog eens op een sportfeest zien. Ik ga er vooral naartoe voor de sfeer en voor mijn vrienden, die ik best wel mis.”

Je moet dus veel opgeven voor je voetbalcarrière?

“Dat vind ik een dubbele vraag, want ik heb nooit anders gekend. Nu ik ouder word, merk ik wel dat ik bijna nooit naar verjaardagsfeestjes ben kunnen gaan. Zo wou ik graag een sweet 18 voor mijn verjaardag, maar door tijdsgebrek is dat niet gelukt. Voor gewone fuiven heb ik al helemaal geen tijd. We mogen wel uitgaan, maar we moeten er ook een gezonde levensstijl op nahouden. De club test ons regelmatig, dus een ongezonde snack of alcohol is vaak uitgesloten.”

Naar welke speelster kijk je het meest op?

“Tessa Wullaert. Zij speelt als spits bij Manchester City en in de A-ploeg van de Red Flames. Ik moest echt even bekomen toen ik een wedstrijd van haar zag, ze is zo goed. Ondertussen ken ik Tessa ook persoonlijk. Dat is alleen maar mogelijk omdat het vrouwenvoetbal veel dichter bij de mensen staat. In het mannenvoetbal is het haast ondenkbaar dat je in contact komt met een speler van dat niveau.”

Zou je van voetbal je beroep willen maken?

“Natuurlijk is dat mijn grote droom. Alleen zou ik dan in een buitenlandse competitie moeten spelen. In België verdien je in het vrouwenvoetbal niet genoeg om van te kunnen leven. Ofwel ben je student en speel je voetbal, ofwel combineer je het met een job. In Nederland kan je bijvoorbeeld wel leven van het vrouwenvoetbal, maar het liefst van al zou ik in Spanje spelen. Het weer is er altijd aangenaam. Ik zou dan niet meer moeten trainen in de slechte Belgische weersomstandigheden.” (lacht)

Wat was tot nu toe het mooiste moment uit je voetbalcarrière?

“Ik heb er twee! De eerste is een zotte teamprestatie bij de U17. We speelden een belangrijke match tegen Servië. We wonnen de wedstrijd met 1-0 en gingen daardoor naar de eliteronde. Een ander prachtig moment is onze eerste ervaring op het Europees kampioenschap (2019, in Schotland, red.). We wonnen geen enkele wedstrijd, maar de ervaring was ongelofelijk. Ik heb 14 jaar lang gewerkt om op het EK te mogen staan, en dat is gelukt.”

Welke tip zou je KLJ’ers met een voetbaldroom geven?

“Als je écht graag voetbalt, moet je gewoon doorzetten. Als het lukt, is het fantastisch. Lukt het niet? Blijf dan proberen. Zeker in het vrouwenvoetbal is het niet onmogelijk om ver te geraken. Voor jongens is het iets moeilijker, want daar halen alleen de allerbesten de top.”