KLJ’ers in Oost-België: “Andere activiteiten, evenveel fun”

De Katholische Landjugend, zo heet KLJ voluit in het Duits. Die vertaling wordt in ons land zelfs regelmatig gebruikt, want ook in het Duitstalige deel van België zijn heel wat KLJ-afdelingen te vinden. “We zien veel gelijkenissen met de KLJ’s in Vlaanderen, maar er zijn ook verschillen”, zeggen de twee Oost-Belgische pedagogisch medewerkers Annika Wintgens en Christian Recker en vrijwillig voorzitter Dennis Gillessen. Tijd voor een kennismaking met de KLJ’s uit Oost-België.

“KLJ is de grootste jeugdbeweging in Oost-België”, zegt Annika. “Er zijn enkele Scoutsen, een Chirogroep en enkele Patro-afdelingen (een jeugdbeweging die vooral in Wallonië bestaat, red.). KLJ heeft er maar liefst 23 afdelingen en 1600 KLJ’ers, waarvan er ongeveer 450 bestuurslid of leiding zijn.” “Die 23 afdelingen zijn opgedeeld in drie gewesten”, vertelt Christian. “In het zuiden van Oost-België – de regio rond Büllingen en de regio rond Sankt-Vith – vind je de meeste afdelingen. In het noorden – de regio rond Eupen – hebben de KLJ’s dan weer een hoger ledenaantal per afdeling. Het noorden en het zuiden worden gescheiden door de Hoge Venen. Dat gebied is Franstalig en daar hebben we geen afdelingen.”

[Lees verder onder de foto.]

Bosspelen en levende Stratego

“Bijna geen enkele afdeling organiseert wekelijks een activiteit”, vertelt Annika. “De meeste organiseren er ongeveer twee per maand, de dag waarop varieert. Sommige afdelingen doen hun activiteit op zaterdag, andere op zondag.” “Typische Oost-Belgische activiteiten zijn er niet, denk ik”, zegt Dennis. “We spelen wel vaak Weerwolven of levende Stratego.” “En veel bosspelen”, vult Christian aan. “De meeste lokalen liggen dicht bij een bos, dus daar zijn de KLJ’ers vaak te vinden.”

Slechts drie Oost-Belgische afdelingen hebben een +16-werking. “Dat komt omdat in het zuiden de Junggesellenvereine bestaat”, legt Dennis uit. “Die organisatie richt zich op ongehuwden en organiseert verschillende feestjes. Heel wat oudere KLJ’ers zijn er lid en vinden daar al wat ze zoeken op het vlak van activiteiten en feesten.” Annika knikt. “Wie in het zuiden niet van kleins af aan in de KLJ heeft gezeten, is daarom moeilijk te overtuigen om op latere leeftijd leiding te worden.”

[Lees verder onder de foto.]

Thuismatch op kamp

Net als voor hun activiteiten blijven de Oost-Belgische KLJ’ers ook voor hun zomerkampen meestal in de buurt van hun afdeling. “Sommige afdelingen gaan wel eens op buitenlands kamp of trekken naar een plek vlak over de taalgrens, maar de meeste blijven gewoon in Oost-België”, weet Annika. “Opvallend is dat afdelingen uit het noorden ook op kamp gaan in het zuiden, maar de afdelingen uit het zuiden trekken bijna nooit naar het noorden.” “Meestal gaan de KLJ’s voor een week of tien dagen op kamp en zijn er soms verkorte kampen voor de allerkleinsten”, vertelt Christian. “De meerderheid verkiest een kamp met een kampgebouw of een combinatie van tenten en een gebouw. Een volledig tentenkamp komt niet zo vaak voor.”

Voor de Vlaamse afdelingen die de oostelijke kant van ons land willen ontdekken, heeft Annika een aantal tips. “Als je met de tent naar Oost-België komt, is het Meer van Bütgenbach zeker een aanrader”, zegt ze. “In Heppenbach heb je een groot kampgebouw waar je terechtkan met een grote groep, op zo’n twaalf kilometer van het meer. Dat vind ik ook een goede locatie”, vult Dennis aan. “Als je hier op kamp wil komen, moet je wel snel zijn”, merkt Christian op. “De meeste afdelingen reserveren twee tot vijf jaar op voorhand hun kamplocatie. Alles zit hier vrij snel vol.”

[Lees verder onder de foto.]

Iedereen samen op de Funtag

De evenementen waar alle KLJ’s naartoe kunnen komen, zijn bij KLJ Oost-België talrijk. “Zo organiseren we tweejaarlijks onze Funtag, dat is een soort speldag”, zegt Annika. “We zijn een jaar bezig met de voorbereiding en we regelen bussen om de KLJ’ers te vervoeren. Soms zijn er wel 400 aanwezigen. We hebben ook nog de Iday, een dag voor bestuursleden waarop we spelideeën uitwisselen en spelletjes spelen.”

“Op de Schulendtage is elke veertienjarige welkom”, gaat Christian verder. “Jongen of meisje, KLJ-lid of niet: de Schulendtage organiseren we voor iedereen. Tijdens die vierdaagse in de paasvakantie leren jongeren over zichzelf, vriendschap en seksualiteit. We nodigen bijvoorbeeld koppels uit die komen vertellen over liefde. Het levert niet meteen nieuwe leden op, maar zo vervullen we wel een maatschappelijke rol.”

“Dan zijn er ook nog onze animatorcursussen”, vertelt Annika. “Daarvoor werken we samen met de andere jeugdbewegingen. De cursussen zijn dus altijd gemengd. De andere vormingen organiseren we wel alleen.”

[Lees verder onder de foto.]

Trots op hun sjaaltje

Activiteiten en evenementen genoeg, maar de KLJ-sportwerking die in de Vlaamse afdelingen zo populair is, bestaat in KLJ Oost-België niet. “Dansen, vendelen, wimpelen, touwtrekken en piramides bouwen doen we hier dus niet, maar daar is een historische reden voor”, legt Christian uit. “Na de Tweede Wereldoorlog werd alles wat met uniformen en vlaggen te maken heeft geschrapt, want die deden denken aan de Hitlerjugend (een soort Duitse jeugdbeweging van vlak voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog die sterke banden had met de nazi’s, red.). Bovendien zijn veel KLJ’ers lid van een sportclub, waardoor ze elders al aan sport doen.”

Wat we wel nog delen met onze Oost-Belgische collega’s, is ons sjaaltje. “Maar we dragen het doorgaans wel anders dan in Vlaanderen”, zegt Christian. “Hier dragen bijna alle afdelingen de knoop vooraan en het KLJ-logo achteraan. In Vlaanderen dragen veel leden het KLJ-logo vooraan. Bovendien hebben veel Vlaamse KLJ’ers meerdere sjaaltjes – hier hebben we er doorgaans maar één. Ook al is een sjaaltje hier aan vervanging toe, onze leden zijn trots als ze een sjaaltje hebben en dat jarenlang kunnen dragen.”

Tekst: Jonas Smeulders / Foto's: KLJ Oost-België