Skip to main content

KLJ’er Sander Hendriks is professioneel rolstoelbasketballer

Nationaal

15 december 2020

Sander Hendriks (18, KLJ Walshoutem) werd geboren met een erfelijke handicap en kan moeilijk wandelen, maar dat belet hem niet om naar de KLJ te gaan én te sporten. Hij speelt al jaren rolstoelbasketbal en maakt zelfs deel uit van het nationale team. Ambitie heeft hij in overvloed. “Ik droom van een kwalificatie voor het wereldkampioenschap.”

Sinds een operatie in 2019 kan Sander Hendriks weer beter wandelen, maar dat was niet altijd zo eenvoudig. Hij werd geboren met het Syndroom van Strümpell-Lorrain, een aandoening waarbij de zenuwen in zijn ruggenmerg niet goed op elkaar zijn afgesteld en zijn spieren constant verstijven. Het syndroom bemoeilijkte Sanders groei en deed zijn botten scheefgroeien. “Heel wat operaties later kan ik weer veel meer dan vroeger. Voorlopig staan er ook geen operaties meer gepland.”

Het syndroom hield je niet tegen om er volop voor te gaan. Je bent al altijd een bezige bij geweest.

“Klopt. Ik ben al elf jaar lid van KLJ Walshoutem en ik heb al enkele sporten beoefend, zoals badminton, jiujitsu en zwemmen. Tijdens die sporten merkte ik dat ik het niveau van mijn leeftijdsgenoten nooit zou overklassen. Misschien kon ik bij een jongere leeftijdscategorie meespelen en daar de beste zijn, maar dat gaf me een dubbel gevoel. Uiteindelijk heb ik besloten om rolstoelbasketbal te spelen.”

“Als tienjarige kwam ik terecht bij een ploeg in Leuven, maar ik heb er slechts een jaar gespeeld. Toen ik in het tweede middelbaar zat, nam ik deel aan een workshop rond rolstoelbasketbal op school. Het jaar nadien sloot ik me aan bij  de club Limburg United in Herk-de-Stad. Ondertussen speel ik bij de eersteklasser Leuven Bears en bij de nationale ploeg.”

[Lees verder onder de foto.]

Hoe gaat rolstoelbasketbal precies in zijn werk?

“Voor 95 procent komt rolstoelbasketbal overeen met het traditionele basketbal – zelfs het terrein is even groot en de ringen hangen even hoog. De regels zijn natuurlijk wel ‘vertaald’ voor rolstoelgebruikers. Bij basketbal mag je bijvoorbeeld slechts twee stappen zetten met de bal in je hand, bij rolstoelbasketbal mag je twee keer je wiel aanraken. Rolstoelbasketbal is wel een ruigere en fysiekere sport dan ik eerst dacht. Door de harde tikken die andere rolstoelgebruikers soms uitdelen, kan je bijna uit je eigen rolstoel vliegen."

“Ik heb me bij KLJ altijd geaccepteerd gevoeld. Dat gevoel wil ik graag doorgeven aan anderen”

Sander Hendriks - KLJ Walshoutem

Kan iedereen rolstoelbasketbal spelen?

“Ja, mensen met en zonder een beperking kunnen meespelen. Elke speler krijgt een score van één tot vijf toegewezen. Wie een lagere score krijgt, heeft een grotere beperking en is minder beweeglijk. Ik kreeg een vier, iemand zonder beperking krijgt gemiddeld een vier en een half. Medespelers met een score van vijf zijn meestal de grote, sterke spelers. Om het eerlijk te houden mag elk team – dat uit vijf spelers bestaat – spelers bevatten die samen een score van maximaal 14,5 punten hebben. Per team mag ook maar één speler zonder beperking meespelen.”

Hoe kwam je bij de nationale ploeg terecht?

“Bijna twee jaar geleden kreeg ik via Instagram een berichtje in het Engels. Iemand vroeg me of ik bij het nationale team wou komen. Ik kende de man niet, dus ik was eerst wat wantrouwig, maar blijkbaar had mijn coach mijn naam doorgegeven aan die persoon. Die bleek de coach van het Belgische team te zijn.”

“Ondertussen maak ik al enkele jaren deel uit van de nationale ploeg, maar ervan leven kan ik niet. In België krijgen we wel sponsordeals, maar geen loon. Recent kreeg ik een nieuwe rolstoel die ongeveer 9.000 euro kost, maar dat gebeurt natuurlijk niet maandelijks. Zelfs in de Verenigde Staten, hét basketballand bij uitstek, krijg je alleen sponsordeals. Daarom komen veel getalenteerde Amerikaanse spelers naar een Europese club. In Turkije, Spanje, Italië en Duitsland kan je bijvoorbeeld wel een profcontract krijgen en leven van de sport.”

[Lees verder onder de foto.]

Naast rolstoelbasketbal is ook KLJ een van je passies. Wat is je functie bij je KLJ in Walshoutem?

“Ik ben er al sinds mijn zevende lid. Momenteel ben ik aspi (de term die sommige KLJ’s gebruiken voor ‘leiding in wording’, red.) en ben ik verantwoordelijk voor de slotactiviteit en de Paasrun, een loopwedstrijd die we rond Pasen organiseren.”

Vind je KLJ toegankelijk genoeg voor rolstoelgebruikers of mensen met een beperking?

“De meeste jeugdbewegingen zijn niet zo rolstoelvriendelijk, maar dat hoeft niet altijd een probleem te zijn. In een jeugdbeweging probeer je zo veel mogelijk samen te werken en zoek je in groep naar oplossingen. Ik ben nooit afgewezen geweest door mijn beperking. Integendeel, iedereen is bereidwillig en wil altijd graag een handje toesteken. Ik denk dat vooral de persoon met een beperking moet aangeven wat voor hem of haar haalbaar is, en dat die zich moet afvragen wat hij of zij uit KLJ wil halen. Door mijn beperking heb ik me leren inleven in de denkwereld van andere kinderen en kan ik hen gemakkelijker helpen met hun eigen beperkingen en problemen. Ik ben blij om deel te zijn van de KLJ en daar geaccepteerd te worden. Dat gevoel wil ik graag doorgeven aan anderen.”

“De meeste jeugdbewegingen zijn niet zo rolstoelvriendelijk, maar dat hoeft niet altijd een probleem te zijn. Samen met de andere leden ga ik op zoek naar oplossingen voor praktische problemen”

Sander Hendriks - KLJ Walshoutem

Je studeert ook nog. Hoe krijg je alles gecombineerd?

“Dit jaar ben ik begonnen aan de opleiding Sociaal Werk aan de UCLL. Mijn lessenrooster valt heel goed mee, waardoor ik er op elke basketbaltraining bij kan zijn – die vallen meestal ’s avonds. Ook de KLJ mis ik bijna nooit. Ik kan goede tijdsplanningen maken en zo mijn hobby’s en studies probleemloos combineren.” (dit interview werd afgenomen vóór de tweede lockdown, red.)

Welke plannen heb je nog?

“Na mijn studies wil ik me graag op de transferlijst zetten, om zo een echte professional te worden in het rolstoelbasketbal. Afgelopen zomer heb ik ook een profcontract in Italië aangeboden gekregen, maar voor mijn studies heb ik besloten daar niet op in te gaan. En als ik echt mag dromen, hoop ik dat we binnenkort opnieuw een hoger niveau bereiken met de nationale ploeg, zodat we ons kunnen kwalificeren voor een wereldkampioenschap.”

Jouw verhaal in de Hélaba?

Ben jij ook altijd onder de indruk van die verhalen die we in de Hélaba neerpennen? En denk jij bij het lezen aan een straf verhaal dat je graag met alle KLJ’ers deelt? Laat het ons weten!

Deel je verhaal